Հատկապես վերջին շրջանում շատ ենք հանդիպում միմյանց ուղղված մեղադրանքներ որոնց բովանդակությունն է «այսինչը շարժվում է Նիկոլի օրակարգով»:

Մենք շատ հաճախ ենք մեր հնությունն ու մեր պատմությունը վկայակոչում որպես մեր բարձր արժանիքների ապացույց։

Անգլիացիք պղծեցին, ավերեցին ու թալանեցին ողջ աշխարհը, քանդեցին, բարոյալքեցին այն ամենը, ինչ հնարավոր է ու հնարավոր չէ, վերացրին ազգեր ու պետություներ, հիմա էլ որոշել են սեռափոխել Աստծուն: Այսպես, դրանց եկեղեցու երրորդ դեմքը՝ թագավոր Կարլից ու Քենթրբերիի արքեպիսկոպոսից հետո, Յորքի արքեպիսկոպոսն առաջարկում է «Հայր Մեր»-ը փոխել և ավելի պրոգրեսիվ դարձնել:

…Առավոտ , երբ հանդիպեցի Սարոյանին, առանց նախաբանի սկսեց. -Վահա՛գն, քիչ առաջ հեռախոս զնգաց: Հելլո՝ ըսի: Վովու՞ն հետ կխոսի՝, հարցուց կին մը: Ե՞ս վովուն հետ կխոսիմ՝ հարցուցի ես: Ինչպե՞ս թե վովուն հետ կխոսիմ... Այո, ըսի, վովու՞ն հետ կխոսիմ: Կին դարձյալ կհարցնե՝ իսկ ե՞ս վովուն հետ կխոսիմ: է՜, ի՞նչ գիտնամ՝ ըսի: Այդպես ոչ ան իմացավ «վովուն հետ կխոսի», ոչ ալ ես: Երկուքս ալ հայերեն խոսեցանք ու չհասկցանք իրար: Լավ չէ, երբ մարդիկ չեն հասկընար իրար...

ՈՒրիշներին հերթական անգամ բարբարոս, հետն էլ ստորակարգ համարողների գաղափարական սնանկությունը ակնհայտ է այնքանով, որ դրանից որոշ ժամանակ առաջ ուրիշներն էին նրանց համարում հետամնաց, վայրենի ու բարբարոս։

Անցած շաբաթ Վարդան Օսկանյանը բովանդակային ու լուրջ առաջարկ արեց: Նա, հիմնվելով միջազգային նախադեպային իրավունքի վրա, պնդում է, որ անհրաժեշտ է բանակցային գործընթացում ներառել Արցախի ինքնավարության հարցը (որն իրապես ընկալելի կլինի միջազգային հանրության համար, քանի որ ԼՂԻմ-ն ունեցել է այդպիսի ինքնավարություն), որը, Ադրբեջանի կողմից մերժվելու պարագայում, ավտոմատ հանգեցնելու է արտաքին ինքնավարության հարցի բարձրացմանը (Հայաստանին միանալու եղանակով):

Հոլանդացիք լավ ժողովուրդ էին ժամանակին, աշխատասեր՝ ի տարբերություն հայերի, տաղանդավոր՝ ի տարբերություն հայերի (Բոսխ, Ռեմբրանդտ, Վան Գոգ, Սպինոզա, պլյուս առաջատար ինժեներական և գիտական միտք), տանջված՝ հայերի նման:

Կա տարածված մոտեցում, որ նիկոլիզմի ուժը դրա ապագաղափարական բնույթն է, այն, որ նիկոլիզմը զերծ է ամեն տեսակ «իզմ»-երից, բացարձակ փոփոխական է, նման է միֆական Պրոթևսին՝ ունակ է ստանալ ցանկացած կերպարանք՝ ազգայնականի, գլոբալիստի, ազատականի, ավտորիտարիստի և այլն։

Մինչև վերջերս Հայաստանն իրավամբ կովկասյան վագրի համբավ ուներ։ Որովհետև կովկասյան մյուս խոշոր ժողովուրդներն հետանկախական շրջանում արդեն պարտվել էին` չեչենները , վրացիները , ադրբեջանցիները:

1980-ական թվականի սերնդի նման սերունդ չի եղել ոչ դրանից առաջ, ոչ դրանից հետո։ Տիգրան Մեծից հետո անկախ Հայաստան չի եղել։